17.02.2025 - Park Helenów i Park Ocalałych

 Pierwszą połowę wczorajszego dnia spędziliśmy aktywnie, spacerując po Parku Helenów i po Parku Ocalałych. Pierwszy park wybraliśmy dlatego, że jest blisko mieszkania cioteczki G. i również z sentymentu - Miś za dzieciaka chodził tam na spacery z babcią i dziadkiem. Z kolei Park Ocalałych zaproponowała nam teściowa - raz, że to rzut kamieniem od Parku Helenów, a dwa - wie, że interesuję się historią drugiej wojny światowej i Holocaustu. 

Pogoda była wspaniała - wprawdzie najpierw zapowiadała się odwilż, ale po 14:00 znowu zrobił się lekki mróz. Cały czas świeciło słońce, także idealne warunki do robienia zdjęć. :)

W Parku Helenów, miejscu powstałym jeszcze w XIW wieku, było sporo spacerowiczów. Widzieliśmy wiewiórkę i sporo wron, Miś pokazał mi też grotę zbudowaną z lawy wulkanicznej, a na stawach na rzeczce Łódka było mnóstwo kaczek. Bardzo sympatyczne i klimatyczne miejsce. 

Park Ocalałych otwiera z kolei wielki pomnik upamiętniający Polaków, którzy ratowali Żydów podczas drugiej wojny światowej. Mury z tablicami-spisami nazwisk Sprawiedliwych tuż przy kolejnym stawie na Łódce układają się w kształt gwiazdy Dawida, co można zobaczyć na przykład na mapach Google. Z kolei sam pomnik z białym orłem to nawiązanie do symbolu narodowego Polaków. Dalej wzdłuż alejek rosną drzewa - o nich dalej.

Pomysłodawczynią parku i osobą, która posadziła w nim pierwsze drzewo była p. Halina Elczewska, która przeżyła łódzkie getto, Auschwitz i Ravensbruck. Poza nią drzewa zasadzili też inni ocaleli z Holocaustu. Według Wikipedii w parku rośnie 450 drzew na powierzchni półtora hektara. 

Na drugim końcu parku znajduje się Kopiec Pamięci o wysokości 10 metrów. Na szczycie kopca znajduje się pomnik-ławeczka upamiętniająca postać Jana Karskiego. Obok znajduje się też Centrum Dialogu im. Marka Edelmana. 

7449 kroków na zegarku, a Niura wyszalona i wybawiona. :)